Breinbril was een spel ontwikkeld in samenwerking met het Universiteitsmuseum in Utrecht. Doel van het spel was om museumobjecten te herkennen. Dat is nog niet zo makkelijk want je moest dit doen in het donker. Door gebruik te maken van geluid en beschrijvingen diende je aan te geven of het een object betreft uit het museum. Het spel was bedoeld voor kinderen acht tot twaalf jaar.

Wat dit spel zo bijzonder maakte was het gebruik van geluid als enige mogelijkheid om het spel te kunnen spelen. Om te navigeren in het donker beschikte je over een 'sonar'. Met deze sonar kon je in vier richtingen horen of de volgende stap die je deed leidde tot een object, een muur of dat je gewoon kon doorlopen.

Als je een object had gevonden kon je deze 'betasten' door een toets in te drukken. Daarop hoorde je een typerend geluid voor dit object en zag een tekst verschijnen die je aangaf wat je 'voelt'. Aan de hand van deze informatie kon een speler bepalen of het om een object ging. Dacht de speler dat het om een museumobject ging dan kon de speler dit aangeven door het nummer in te tikken van dit object.

Head de speler het goed dan zag hij/zij als beloning een animatie en een anecdote van het object in kwestie. Als beloning 'groeiden' de hersenen van de speler. Had je de verkeerde keuze gemaakt of hoorde het object niet in het museum dan zag je kort een animatie welk object het dan wel was. Als straf krompen de hersenen.

Er was expliciet voor gekozen om geen punten toe te kennen, maar een visuele score aan de hand van de groeiende hersenen. Aan het eind van het spel kreeg de speler aan de hand van de score nog een tekstje te zien van de directeur. Dit tekstje kon een aanmoediging zijn om het de volgende keer beter te doen of een complimentje als de score al vrij hoog was.

Project duration

31 dec 2003 - 30 dec 2004

Partners

  • Universiteitsmuseum Utrecht