Verhalentafel

De oudere bewoners van Het Twiskehuis in Amsterdam Noord kregen als eersten een plek waar ze van verhalen uit het verleden kunnen genieten en zelf hun herinneringen konden toevoegen: de Verhalentafel. Een interactief meubel voorzien van multimedia-clips.

Waag ontwierp in samenwerking met kunstenaar Hans Muller de Verhalentafel, gevuld met films, muziek, en gesproken woord. In 2002 werd een proefopstelling gebouwd waarmee vanaf begin 2003 een pilotversie in gebruik werd genomen. De uitdaging voor de ontwerpers was om een meubel te realiseren dat gebruikers in de doelgroep van 80 jaar en ouder uitnodigde hun vaak aanwezige drempelvrees voor technologie te laten varen. De Verhalentafel was geen 'vermomde computer', maar een intuïtief te bedienen bron van beelden, geluiden en verhalen van vroeger waar de bewoners van het verzorgingshuis hun eigen ervaringen aan toe konden voegen.

Oudere mensen bezitten een schat aan levenservaring, die zij graag delen. In de alledaagse praktijk van de zorg is het echter moeilijk om zo maar op iemand af te stappen. Ouderen raken hierdoor meer en meer in een sociaal isolement. Het doel van de Verhalentafel was om de levensvreugde van bewoners van een zorginstelling te verhogen.

De Verhalentafel droeg daarnaast bij aan gemeenschappelijke herinneringen en verminderde de sociale isolatie in een instelling. De Verhalentafel werd samen met ouderen ontwikkeld en sloot aan op de vaardigheden van ouderen. Met slechts twee knoppen kon men alle mogelijkheden van de tafel gebruiken. Ze hadden een ruime keuze uit korte beeld- en geluidsfragmenten, welke in samenwerking met ouderen werden geselecteerd. De fragmenten waren gedateerd van 1920 tot 1980 en bestonden uit liedjes, Polygoon journaals en korte filmpjes uit het alledaagse leven. Ze riepen herinneringen op, die weer leidden tot interessante gespreksstof. 

Het Centrum voor Verouderingsonderzoek (Vrije Universiteit) heeft een onafhankelijk onderzoek uitgevoerd naar de Verhalentafel. Uit dit landelijk onderzoek bleek dat training van gezamenlijke herinneringen kon bijdragen aan het welzijn van ouderen. Uit het gebruik van de Verhalentafel in zorginstellingen is gebleken dat de Verhalentafel daarbij een goede ondersteuning kon zijn. Om dit positieve effect onafhankelijk en wetenschappelijk te onderbouwen, is er in een later stadium door het Trimbos-instituut een onderzoek uitgevoerd.

De Verhalentafel in niet meer in productie en wordt niet langer ondersteund.