Op 5 september organiseren wij voor het project WEAVE een bijzonder evenement op de Nieuwmarkt: het ZigZag. Samen met kinderen en studenten maken en onderzoeken we een nieuwe wereld van textiel die helemaal in het teken zal staan van 'ontdekkingsreizen'. Daar kunnen we natuurlijk best wat professionele inspiratie bij gebruiken. Daarom gaan drie heel verschillende Nederlandse kunstenaars ons helpen met de vormgeving van het festival: Antoine Peters, Marina Toeters en Samira Boon. Maar wie zijn zij en hoe keken zij als kind naar kunst?
Maak kennis met Antoine Peters, een kunstenaar die vooral bekend is geworden met zijn opvallende en kleurrijke ontwerpen.
Waar droomde je als kind van?
"Dat ik meer dan 100 jaar oud zou worden."
Hoe oud was je toen je begon met het maken en creëren van dingen?
"Dat weet ik niet meer precies, maar in ieder geval zolang ik mij kan herinneren. Van tekenen tot hutten bouwen in het bos, tot het helpen van mijn papa met hele huizen bouwen. Nu is het vaak nog steeds zo verschillend. Het gaat nooit alleen om een kledingstuk. En dat vind ik ook zo leuk aan mode. Je hebt ook nog een binnenkant, een print, een presentatie, een labeltje en veel meer leuks waar je over na moet denken.
"
Wist je wat kunst betekende toen je jong was?
"Nee, maar dat weet ik eigenlijk nog steeds niet. Dat vind ik ook het mooie aan kunst. Of iets nou mooi, lelijk, stom of leuk is, doet er niet toe. Het gaat er om dat het wat met je doet. De betekenis maakt vaak helemaal niet uit. Het gaat om jou. Niet om het kunstwerk.
Kun je je nog herinneren dat je voor het eerst naar het museum ging?
"In mijn jeugd ben ik volgens mij nooit in een museum geweest. Ik ga nu supervaak, dus dat haal ik ruimschoots in. Ik vind het heerlijk om in mijn eentje door een museum te dwalen. Vooral als er een luistertour is met zo’n koptelefoontje. Dan kom je dingen te weten die anderen zonder luistertour niet door hebben."
Waar haal je inspiratie vandaan voor de dingen die je maakt?
"Overal! Alles wat mij inspireert - en dat kan een foto, stuk tekst, een kleur, een vorm, muziek of zelfs een gevoel zijn - verzamel ik en stop ik in dozen. Inspiratie vind ik op de meest onverwachte momenten en heb ik niet altijd direct nodig. Wanneer ik dan weer met een project of collectie begin kiep ik die dozen omver en duik er in, zoals Dagobert Duck in zijn pakhuis. Dan haal ik er uit wat ik op dat moment nog steeds interessant vind en speld ik alles op de muu. Zo heb ik een mooi overzicht en kan ik erover nadenken hoe ik het voor mijn ontwerpen ga gebruiken. En wat het resultaat ook wordt, ik probeer met alles wat ik bedenk en maak een glimlach te verspreiden.
"
Met 'A sweater for the world' heb je een trui gemaakt die twee personen
tegelijkertijd aankunnen. Hoe kwam je op dat idee?
"Ik vond het vooral een erg grappige gedachte dat twee dames in één trui over de catwalk zouden lopen. Dat idee kwam in mij op omdat ik veel met verhoudingen speel, door dingen heel klein of juist heel groot te maken. Later had ik de trui toevallig thuis liggen toen ik een feestje gaf en toen stopte ik mijn vrienden er in en zette ze op de foto. Dat was zo leuk dat ik er later de straat mee op ging om ook vreemden in de trui te fotograferen. Het leuke is dat iedereen die de trui aantrekt een glimlach op zijn of haar gezicht krijgt getoverd."
Hoe zou je je eigen kunstwerken in drie woorden omschrijven?
"Conceptueel, grafisch en vrolijk.
"
"Wat zou je ooit nog heel graag willen maken van textiel?"
"Een gigantische bom, zo groot als een huis, maar dan eentje die zo zacht is dat we hem allemaal willen doodknuffelen. Want echte bommen zijn natuurlijk onzin en zijn alleen op die manier zijn ze nog een beetje nuttig."
Welke tip kun je kinderen meegeven die ook kunstenaar willen worden?
"Wanneer je kunstige dingen maakt vragen veel mensen: Waarom doe je dat? Maar je moet het dan gewoon lekker toch doen en terug vragen: Waarom niet?"
Als je maar één kleur zou mogen gebruiken voor je kunst, welke kleur zou dat dan zijn?
"Wit! Het is volgens mij officieel geen kleur, maar wit is als een blanco canvas. Er is dan nog van alles mogelijk.
Maar het liefst kies ik de regenboog. Zolang het maar geen zwart is. Dat vind ik zo saai en serieus. Ik draag zelf ook nooit zwart, want dat doet iedereen al."
