‘It's a delusion we can change peoples' behaviours. Instead, people change their own behaviours. Our role is to create an enabling environment and provide opportunities for people to become inspired by what their peers have achieved.’ - Les Robinson
Het klimaat is hot. Letterlijk. In december stond de lichtstad Parijs in het teken van het klimaat. Tijdens COP21 verbonden uiteindelijk 196 landen zich aan een overeenkomst om de uitstoot van CO2 gezamenlijk drastisch te reduceren. Dit zijn belangrijke ontwikkelingen. We hebben regeringsleiders nodig op de barricades.
In diezelfde week werd ook het bezoek van president Barack Obama en survivalexpert Bear Grylls aan Alaska uitgezonden. Zij konden daar met eigen ogen de effecten van de klimaatverandering zien. De Exit Glacier, de grote gletsjer in Kenai Fjords National Park, trekt zich in een rap tempo terug (57 meter in het afgelopen jaar), en smelt waar je bij staat. Waar Obama bij staat.
Bij zulke grote zorgen, zorgen die echt de hele wereld aangaan, hebben we de neiging om de verantwoordelijkheid vooral bij de leiders en grote organisaties neer te leggen. Maar de realiteit is dat als ieder van ons niet zijn deel doet, dat leiders ook maar weinig bergen kunnen verzetten. Het vereist een verandering in gedrag, niet alleen bij regeringen, bedrijven en organisaties, maar vooral ook bij de gewone mens. Bij ons.
En dat is lastig. Want hoe krijg je het voor elkaar dat mensen ten eerste de zorgen delen, maar er ook naar gaan handelen? Hoe zorg je ervoor dat mensen hun gedrag veranderen voor een betere wereld? Hoe maak je van een gewone burger een bewuste en actieve burger?
De afgelopen twee jaar hebben we, samen met onze partners in het project DecarboNet, dat proces in kaart proberen te brengen. We keken enerzijds naar wat en hoe mensen, organisaties en regeringen communiceren over klimaatverandering, en welke waarde men aan die uitingen hecht, door middel van diverse data-analyses en experimenten. Maar we werken anderzijds ook aan concrete oplossingen en handvatten om die gedragsveranderingvraagstukken te tackelen.
Ook hier is ons ‘users as designers’ gedachtegoed relevant. Wij willen de ‘climate change agents’ positioneren als ontwerpers, die zich kunnen onderdompelen in de wereld van hun doelgroep om dan pas echt te begrijpen wat men nodig heeft en past in hun leven. Oftewel: probeer niet mensen naar jouw gedachtegoed te halen, maar kom naar dat van hen toe, en verander met hen mee.
In het aankomende jaar werken we aan het Behavioural Change Framework; een iteratief model dat wordt ontwikkeld voor ‘change agents’, en wat kaders geeft waarbinnen mensen hun gedrag zouden willen veranderen. De betrokkenheid van de doelgroep van deze ‘change agents’ staat hierbij centraal. In dit model brengen wij verschillende bestaande (co-creatie, marketing en sociaal psychologische) theorieën en modellen samen met de (analyse) tools die binnen het project DecarboNet worden ontwikkeld. Uiteindelijk zou dit framework dan ingezet kunnen worden in allerlei contexten waarin gedragsverandering centraal staat, niet alleen wanneer het gaat om klimaatvraagstukken.
Lees hier een artikel over de trip van Obama in de NY Times, en bekijk hier de video.
