In de zomer van 2014, werden we geconfronteerd met het nieuwsbericht dat Satao, Kenia’s grootse olifant, in de handen van stropers is gevallen. Opnieuw is een natuurlijk monument van deze planeet verloren gegaan. Jaarlijks worden nog steeds duizenden olifanten gestroopt om hun slagtanden. Veel mensen adoreren ivoor vanwege de unieke materiaaleigenschappen. De onwetendheid over de betekenis en afkomst van het materiaal maakt dat veel mensen niet realiseren dat de handel in ivoor wreed, overbodig en eindig zal blijken te zijn.
Ivorish is het resultaat van een inhoudelijk en artistiek onderzoek gewijd aan de dubbelzinnige schoonheid van ivoor. De beoogde sieradenlijn van Nina van den Broek, stagiaire van het Open Wetlab in Waag, is gemaakt van melktanden afkomstig uit ons eigen lichaam. Deze kleine stukjes ‘jeugd’ dragen een geheel andere, persoonlijkere en emotionele waarde met zich mee. Vaak worden ze in een potje onderop in de kast bewaard, zonder dat men er jarenlang naar omkijkt. Dit terwijl ze net als slagtanden van olifanten grotendeels uit primaire dentine bestaan. Door deze melktandjes te verpulveren tot poeder en summier te vermengen met verbindingsbouwstoffen wordt het mogelijk nieuwe objecten te creëren met eenzelfde uitstraling als ivoor en zonder vormbeperking. Een duidelijke boodschap naar de ivoorindustrie. Er zijn altijd alternatieven!
Als genomineerde voor de New Material Award zal het werk vanaf 20 november 2014 te zien zijn in Het Nieuwe Instituut in Rotterdam.
