Kortgeleden bracht Apple een nieuwe MacBook Pro uit met een 'Retina' beeldscherm en de reacties van de eerste gebruikers zijn over het algemeen erg lovend: licht, snel, en een prachtig beeldscherm. En duur.
Wie wel eens een Apple laptop heeft opengeschroefd (met een speciale schroevendraaier), bijvoorbeeld om er een videokaart in te zetten en kon zich dan vergapen aan de altijd mooie lay-out van de interne onderdelen. Een Mac Pro was altijd zeer toegankelijk via een zijdeur en modulair aanpasbaar.
De huidige MacBook heeft nog een mooi luikje om de batterij te verwijderen, maar daarvan is bij de nieuwste generatie MacBook Pro geen sprake meer, de batterij blijkt nu te zijn vastgelijmd en kan niet door de gebruiker worden vervangen. Het lijkt een trend te worden bij Apple, want ook bij de iPhone, iPod en iPad is de batterij niet vervangbaar. Het is duidelijk: Apple acht het niet meer gewenst dat de gebruiker de apparaten openmaakt. Uit de gebruikelijke sessie van iFixit, waarbij nieuwe apparaten uit elkaar worden gehaald, bleek dat de nieuwe MacBook Pro nauwelijks te repareren valt:
"The Retina MacBook is the least repairable laptop we’ve ever taken apart. The design pattern has serious consequences not only for consumers and the environment, but also for the tech industry as a whole."
(Bron: iFixit)
Het lijkt dat hier een stap in de verkeerde richting wordt gezet. Je wilt juist een duurzaam apparaat, en een onderdeel daarvan is dat je het moet kunnen (laten) repareren. Hergebruik zou juist een belangrijk doel moeten zijn en niet onmogelijk worden gemaakt. De nieuwe Retina display is een fraai staaltje van technische innovatie (zie dit bericht). Jammer dat het geen duurzame innovatie is!
