Naar aanleiding van Zomergasten houden we een aantal interviews met mensen die in hun dagelijks werk met de besproken onderwerpen te maken hebben. We spraken een bio-kunstenaar, een hacker, een pionier in het maakonderwijs en een ontwerper van doe-het-zelf-zorgoplossingen.
Deel 2: biologie, kunst en wetenschap met Kuang-Yi Ku. Kuang-Yi Ku is een Taiwanese tandarts, bio-kunstenaar en sociaal ontwerper. In 2018 is hij artist in residence bij Waag. In zijn werk onderzoekt hij het menselijk lichaam, seksualiteit, en medische technologie. In zijn huidige project verkent hij het menselijk lichaam als sensor. Bezoek op 4 oktober zijn event in de Waag.
Bio-kunst en wetenschap werd in Zomergasten besproken o.a. aan de hand van een fragment uit de voorstelling 'May the Horse Live within Me' van Marion Laval-Jeantet & Benoît Mangin (2011). Bekijk hier het hele overzicht van fragmenten.
Kuang-Yi Ku, jij was actief als wetenschappelijk onderzoeker en kaakchirurg voordat je bio-kunstenaar werd. Waarom besloot je het roer om te gooien?
Toen ik als onderzoeker en tandarts aan het werk was, liep ik tegen de beperkingen van de moderne wetenschap aan, waarin maar weinig ruimte is voor creatieve verkenning. Ik wilde een andere manier vinden om met wetenschap om te gaan. Als kunstenaar heb je een culturele en creatieve benadering die mogelijk kan herdefiniëren wat geneeskunde betekent. Een terugkerend thema in mijn werk is de kruising tussen de westerse geneeskunde en de traditionele Chinese geneeskunde. Het interessante is dat terwijl beide praktijken worden beschreven door hetzelfde woord, 'geneeskunde', ze op volledig verschillende manieren werken. Terwijl de westerse geneeskunde meer gericht is op data en objectiviteit, is de Chinese geneeskunde verweven met oude culturele waarden.
Hoe beïnvloeden deze culturele waarden de huidige medische praktijk?
Ik ben opgegroeid in Taiwan en daarmee in de context van de traditionele Chinese geneeskunde. Die is nauw verbonden met de eetcultuur. Van verschillende ingrediënten wordt gezegd dat ze helende eigenschappen hebben. De scheidslijn tussen voedsel en medicijnen is niet altijd duidelijk. Vanwege de lange geschiedenis van de traditionele Chinese geneeskunde zijn die volledig verweven geraakt met culturele praktijken.
Hoe combineer je wetenschap en kunst in je werk?
In bijvoorbeeld 'The Fellatio Modification Project' gebruik ik medische technieken in een experimenteel project. Door een lichamelijke transformatie probeert dit project seksueel genot te vergroten. Over de functie van de mond tijdens seks wordt niet gesproken binnen de tandheelkundige geneeskunde, terwijl orale seks en het gebit nauw verbonden zijn wel degelijk invloed heeft op deze voortdurend in de praktijk wordt gebracht. Tijdens een workshop waarin ik mensen leerde om deze wearable toys te maken toonde Britse wetenschappers interesse in dit project en publiceerden uiteindelijk een wetenschappelijk artikel. Daarnaast heb ik met tandheelkundestudenten onderzocht of deze wearable toys een rol kunnen spelen in het voorkomen van soa’s. Dit waren onverwachte perspectieven die kunnen leiden tot nieuw wetenschappelijk onderzoek als resultaat van creatieve en exploratieve projecten.
Op welke manier ben jij het lichaam als sensor aan het verkennen?
In mijn huidige project 'Tarot of Pulse' onderzoek ik onze hartslag en verschillende vormen om deze te meten. In de westerse geneeskunde wordt meestal een digitaal apparaat, een bloeddrukmeter, gebruikt om de polsslag vast te leggen, en dit wordt gevisualiseerd in een typische hartslagcurve. In de traditionele Chinese geneeskunde wordt de polsslag echter met de hand gemeten en gevisualiseerd door de tekeningen of beschrijvingen van de arts. Ik werk aan een systeem dat beide manieren van meten combineert.
Wat wil je bereiken door verschillende medische en culturele praktijken te combineren?
Ik denk dat, door ons lichaam vanuit verschillende manieren te benaderen, we het beter kunnen begrijpen en daarmee een betere oplossing voor problemen vinden. Daarnaast zie ik kansen om via creatieve vormen traditionele Chinese geneeskunde te behouden. Veel jongere generaties geloven niet in de Chinese tradities, zoals bijvoorbeeld het eten van bepaalde organen van dieren als remedie voor specifieke kwalen. Vanwege ethische redenen en voor het behouden van het milieu verdwijnen deze tradities.
Door nieuwe tradities te ontwerpen die de waarden van de oude tradities bevatten, probeer ik bij te dragen tot het behoud van de traditie door mijn werk. Biologie, technologie en kunst kunnen hier een belangrijke rol in spelen.