Zelf verbaas ik me er al geruime tijd over waarom eHealth-toepassingen zo moeilijk de weg naar de praktijk vinden. Dat was één van de redenen voor mijn vrijwillige ‘opsluiting’ als onderzoekster van februari tot en met april 2017 in Hermance (Zwitserland) bij de Brocher Foundation.
Er is een oerwoud aan technologische toepassingen, van het meten van vitale functies op je smartphone (hartslag, bloeddruk, bloedsuikerwaarden) tot aan de ontwikkeling van zeer geavanceerde apparatuur zoals een kunstmatige alvleesklier, die suikerziekte-patiënten ondersteunen. Eén van de redenen waarom eHealth-toepassingen zo lastig ingeburgerd raken is dat deze slecht aansluiten bij de behoeften van zowel de patiënt als de zorgprofessional(s). Wat zijn de voorwaarden voor eHealth-toepassingen om zowel patiënten als zorgprofessionals te ondersteunen in het managen van chronische ziekte(n)?
Mijn nieuwsgierigheid leidde me naar toepassingen die succesvol worden gebruikt om kankerpatiënten en hun zorgprofessionals ondersteunen. Dertien voorbeelden heb ik geselecteerd: van toepassingen waarbij op afstand een consult kan worden afgenomen, revalidatie thuis kan worden uitgevoerd in plaats van naar een revalidatiekliniek te reizen, informatie online kan worden opgevraagd, vitale waarden worden gemeten thuis en de resultaten worden gedeeld met de specialist op afstand. Deze voorbeelden vormden de basis voor het formuleren van de randvoorwaarden waaraan eHealth-toepassingen bij voorkeur dienen te voldoen.
De voorwaarden zijn in juli 2017 gepubliceerd in het Journal for Participatory Medicine (JOPM). De voorwaarden liggen erg voor de hand, maar teleurstellend genoeg voldoen veel toepassingen daar (nog) niet aan. Het is toch meer dan logisch dat een eHealth-toepassing bijdraagt aan de kwaliteit van leven van de patiënt, dat deze op maat kan worden gemaakt voor de patiënt, dat patiënt en arts samen beslissingen kunnen nemen over de ziekte en dat de toepassing het zorgproces efficiënter maakt? Helaas is dat over het algemeen nog niet het geval.
Het onderzoek roept op haar beurt weer nieuwe vragen op, maar dat is nu eenmaal het leven van een onderzoekster. Verder onderzoek is nodig naar hoe je eHealth toepassingen zó kunt ontwerpen dat ze patiënt en arts ondersteunen bij het managen van chronische ziekte(n). Wordt vervolgd....
Met dank aan de Brocher Foundation, en de Stichting Preventie Vroegdiagnostiek die het onderzoek mede mogelijk hebben gemaakt.
